wtorek, 19 sierpnia 2008

pjharvey

PJ Harvey, właściwie Polly Jean Harvey (urodzona 9 października 1969) - brytyjska wokalistka rockowa, autorka tekstów, multiinstrumentalistka. PJ Harvey to także nazwa zespołu, który założyła w 1990 roku.

Biografia

Polly Jean Harvey urodziła się w miejscowości Yeovil w hrabstwie Somerset. Wychowywała się na farmie należącej do rodziców, w Corscombe - małej wiosce w południowo-zachodniej Anglii. Ojciec oprócz prowadzenia farmy pracował jako kamieniarz, matka była rzeźbiarką.

Pomimo odizolowania jakim była mała miejscowość, Polly dzięki rodzicom, od dziecka miała kontakt z muzyką bluesową, art-rockiem, jazzem. W późniejszych wywiadach wspomina jak duży wpływ wywarli na nią artyści, których słuchała w młodości: John Lee Hooker, Howlin' Wolf, Robert Johnson, Jimi Hendrix, Captain Beefheart.

W wieku kilkunastu lat, zaczęła się uczyć gry na saksofonie, skrzypcach, gitarze, perkusji, interesowała się także rzeźbiarstwem, studiując w Yeovil College. Wtedy też zaczęła pierwsze występy z lokalnymi zespołami: Bologna, The Polekats, The Stoned Weaklings. W wieku 17 lat poznała muzyka, który w znacznej mierze wyznaczył drogę jej muzycznego rozwoju - Johna Parisha. Parish zaangażował ją do swojego zespołu Automatic Dlamini, z którym nagrali dwie płyty: From A Diva To A Diver i Here Catch Shouted His Father. Po rozpadzie zespołu w 1990 roku, Polly wyjechała do Londynu, aby kontynuować studia rzeźbiarskie w Central Saint Martins College of Art & Design w Londynie. Wkrótce potem z byłymi muzykami Automatic Dlamini: Ianem Olliverem i Robertem Ellisem, założyła swój pierwszy zespół PJ Harvey.

Kariera

Polly Harvey zadebiutowała z własnym zespołem w 1992 roku wydając longplay Dry w małej niezależnej wytwórni Too Pure. Płyta ta pozwoliła zdobyć Harvey popularność w wielu kręgach. Dominowało na niej mocne, surowe granie - sama Polly zagrała na gitarze i skrzypcach, na basie zagrał Stephen Vaughan, który zastąpił w zespole Iana Ollivera a na perkusji, bębnach i harmonii - Rob Ellis.

Następną płytą, utrzymaną w podobnym klimacie, była Rid Of Me, nagrana dla większej wytwórni Island Records. Producentem tego albumu był sam Steve Albini. (Pierwsza nominacja PJ Harvey do Mercury Music Prize)
Jej późniejsza płyta studyjna To Bring You My Love odniosła już międzynarodowy sukces - została obsypana wieloma prestiżowymi nagrodami, była też ponownie nominowana do Mercury Music Prize, a teledysk do singla Down By The Water z kolei został nominowany do nagrody MTV.

Na wydanej w 1998 roku płycie Is This Desire? przeważała muzyka elektroniczna. Polly pytana często w wywiadach o album, z którego jest najbardziej dumna wskazuje właśnie na Is This Desire?.

Największy sukces komercyjny odniosła wydana w 2000 roku płyta Stories from the City, Stories from the Sea, na której gościnnie udzielił się wokalista grupy Radiohead Thom Yorke. Za ten album Polly otrzymała prestiżową Mercury Music Prize. W 2004 roku światło dzienne ujrzał następny album brytyjskiej artystki, zatytułowany Uh Huh Her. Album został wyprodukowany w całości przez samą PJ Harvey i przyniósł powrót to surowszej estetyki grania, znanej fanom z pierwszych płyt.

Kolejny album, wydany we Wrześniu 2007 roku White Chalk, przyniósł radykalną zmianę stylistyki. Wszystkie utwory na płycie zostały skomponowane na pianinie. Płytę promuje singiel When Under Ether.


Współpracowała m.in z Johnem Parishem, z którym nagrała płytę Dance hall At Louse Point, z Trickym na jego solowej płycie Angels with Dirty Faces, Nickiem Cavem i członkami zespołu The Violent Femmes oraz Joshem Homme z zespołu Queens of the Stone Age przy jego autorskim projekcie Desert Sessions. Współpracowała także z Marianne Faithful na Before the poison oraz na płycie Marka Lanegana Bubblegum (2004).

Tematem przewodnim wszystkich jej piosenek są relacje pomiędzy kochankami.

Piosenkarka znana jest z licznych eksperymentów muzycznych oraz manipulowania własnym wizerunkiem artystycznym.




Dyskografia:

Albumy

* 1992 - Dry
* 1993 - Rid of Me
* 1993 - 4-Track Demos
* 1995 - To Bring You My Love
* 1996 - Dance Hall at Louse Point (wraz z Johnem Parishem)
* 1998 - Is This Desire?
* 2000 - Stories from the City, Stories from the Sea
* 2004 - Uh Huh Her
* 2006 - The Peel Sessions
* 2007 - White Chalk

Single

* 1991 - Dress
* 1992 - Sheela-Na-Gig
* 1993 - 50Ft Queenie
* 1993 - Man Size
* 1995 - Down By The Water
* 1995 - C'Mon Billy
* 1995 - Send His Love To Me
* 1996 - That Was My Veil
* 1998 - A Perfect Day Elise
* 1999 - The Wind
* 2000 - Good Fortune
* 2001 - A Place Called Home
* 2001 - This Is Love
* 2004 - The Letter
* 2004 - You Come Through
* 2004 - Shame
* 2007 - When Under Ether

Video i DVD

* 1994 - Reeling With PJ Harvey
* 1998 - The Book of Life (Polly zagrała Magdalenę w filmie Hala Hartleya)
* 2006 - PJ Harvey On Tour - Please Leave Quietly

4-Track Demos
1.Rid Of Me
2.Legs
3.Reeling
4.Snake
5.Hook
6.50Ft Queenie
7.Driving
8.Ecstasy
9.Hardly Wait
10.Rub 'Til It Bleeds
11.Easy
12.M-Bike
13.Yuri-G
14.Goodnight
Dance Hall At Louse Point
1.Girl
2.Rope Bridge Crossing
3.City Of No Sun
4.That Was My Veil
5.Urn With Dead Flowers In A Drained Pool
6.Civil War Correspondent
7.Taut
8.Un Cercle Autour Du Soleil
9.Heela
10.Is That All There Is?
11.Dance Hall At Louse Point
12.Lost Fun Zone
Dry
1.Oh My Lover
2.O Stella
3.Dress
4.Victory
5.Happy And Bleeding
6.Sheela-Na-Gig
7.Hair
8.Joe
9.Plants And Rags
10.Fountain
11.Water
Is This Desire?
1.Angelene
2.The Sky Lit Up
3.The Wind
4.My Beautiful Leah
5.A Perfect Day Elise
6.Catherine
7.Electric Light
8.The Garden
9.Joy
10.The River
11.No Girl So Sweet
12.Is This Desire?
Rid Of Me
1.Rid Of Me
2.Missed
3.Legs
4.Rub 'Til It Bleeds
5.Hook
6.Man-Size Sextet
7.Highway '61 Revisited
8.50Ft Queenie
9.Yuri-G
10.Man-Size
11.Dry
12.Me-Jane
13.Snake
14.Ecstasy
Stories From The City, Stories From The Sea
1.Big Exit
2.Good Fortune
3.Place Called Home
4.One Line
5.Beautiful Feeling
6.Whores Hustle And The Hustlers Whore
7.This Mess We're In
8.You Said Something
9.Kamikaze
10.This Is Love
11.Horses In My Dreams
12.We Float
13.This Wicked Tongue
To Bring You My Love
1.To Bring You My Love
2.Meet Ze Monsta
3.Working For The Man
4.C'mon Billy
5.Teclo
6.Long Snake Moan
7.Down By The Water
8.I Think I'm A Mother
9.Send His Love To Me
10.The Dancer
Uh Huh Her
1.Life and Death of Mr Badmouth
2.Shame
3.Who the Fuck?
4.Pocket Knife
5.Letter
6.Slow Drug
7.No Child of Mine
8.Cat on the Wall
9.You Come Through
10.It's You
11.End
12.Desperate Kingdom of Love
13.Darker Days of Me & Him
White Chalk
1.Devil
2.Dear Darkness
3.Grow Grow Grow
4.When Under Ether
5.White Chalk
6.Broken Harp
7.Silence
8.To Talk to You
9.Piano
10.Before Departure
11.Mountain

Trzy lata później na półki sklepowe trafił trzeci krążek artystki, "Is This Desire?". Album był bardzo eksperymentalny i spotkał się z mieszanymi opiniami fanów i krytyków. Tym razem Harvey zrezygnowała z gitar na rzecz elektroniki i sekcji rytmicznej. Do tej pory PJ przyznaje w wywiadach, że jest to jej ulubiona płyta. W 2000 roku miała miejsce premiera "Stories From The City, Stories From The Sea", krążka nagranego przy współpracy z Robem Ellisem i Mickiem Harveyem. Album odniósł duży sukces, sprzedając się w liczbie przekraczającej milion sztuk i przyniósł artystce nagrodę Mercury Music Prize. W trzech piosenkach gościnnie zaśpiewał lider Radiohead, Thom Yorke. Rok później, czytelnicy magazynu "Q" uznali PJ Harvey za "największą artystkę w historii muzyki rockowej".

"Uh Huh Her", siódma studyjna płyta Harvey, miała premierę 31 maja 2004 roku. Był to pierwszy krążek od czasu "4-Track Demos", który artystka wyprodukowała samodzielnie. Co więcej, zagrała na wszystkich instrumentach za wyjątkiem perkusji. Pod względem muzycznym, nowe piosenki sprawiały wrażenie znacznie spokojniejszych od tych ze "Stories From The City, Stories From The Sea". Ogółem, album spotkał się z pozytywnymi opiniami w prasie. W tym samym roku wokalistka pomogła Marianne Faithful, produkując i grając na jej płycie "Before The Prison".

W 2006 roku do sklepów trafiło pierwsze DVD PJ, "Please Leave Quietly", zawierające koncertowe wykonania utworów z całej kariery artystki i ujęcia zza sceny. 30 października ukazała się płyta "The Peel Sessions 1991-2004", na którą trafiły kompozycje zarejestrowane podczas sesji nagraniowych dla Johna Peela. W listopadzie Polly Jean ma rozpocząć pracę nad swoim nowym albumem. Pomagać jej mają Flood i John Parish.

Oprócz kariery solowej, Harvey występowała też gościnnie na płytach innych artystów, w tym m.in. Nicka Cave'a ("Murder Ballads"), Josha Homme'a ("Desert Sessions"), Tricky'ego ("Angels With Dirty Faces"), czy Sparklehorse ("It's A Wonderful Life").Artystka zagrała również w filmach "The Book Of Life" i "A Bunny Girl's Tale". PJ zajmuje się też rzeźbiarstwem, a jej prace są wystawiane m.in. w Lamont Gallery i Bridport Arts Centre.

PJ Harvey (prawdziwe nazwisko Polly Jean Harvey) urodziła się 9 października 1969 roku w Yeovil w Anglii, a dorastała na małej farmie w Dorset. W młodym wieku rodzice zapoznali ją z muzyką takich artystów, jak John Lee Hooker, Howlin' Wolf, Jimi Hendrix, czy Captain Beefheart. Jej fascynacja muzyką rockową rozpoczęła się od przesłuchania płyt U2, The Police, czy Pixies. Przez osiem lat PJ uczyła się gry na saksofonie, lecz grała też na gitarze i śpiewała w takich zespołach, jak Bologna, The Polekats, The Stoned Weaklings i Automatic Dlamini. Mając 18 lat zaczęła pisać własne piosenki, a w 1991 roku założyła trio PJ Harvey, w którym grała na gitarze i śpiewała. Resztę składu dopełnili perkusista Rob Ellis i basista Ian Olliver, który został wkrótce zastąpiony przez Steve'a Vaughana. Pierwszy koncert zespołu miał miejsce w Sherborne's Antelope Hotel. Organizator był przerażony występem i nakazał muzykom przestać grać, bo prawie wszyscy klienci opuścili lokal.

Debiutancki singel Harvey, "Dress", miał premierę w październiku 1991 roku nakładem niezależnej wytwórni Too Pure. Magazyn "Melody Maker" wybrał piosenkę na singel tygodnia, a legendarny dziennikarz radiowy John Peel często mówił o artystce w samych superlatywach. Wiosną 1992 roku ukazał się drugi singel PJ, "Sheela Na Gig", który zapowiadał jej pierwszą długogrającą płytę. Album "Dry", bo taki otrzymał tytuł, miał premierę w tym samym roku. Limitowana, winylowa edycja krążka, została wzbogacona o wersje demo piosenek, które trafiły na płytę. Mocny, gitarowy rock tria szybko zdobył zwolenników po obu stronach Oceanu. Amerykański magazyn "Rolling Stone" wybrał PJ Harvey "najlepszą kompozytorką i wokalistką roku". W kwietniowym numerze "New Musical Express" artystka pojawiła się na okładce topless, wywołując skandal.

W następnym roku Harvey podpisała kontrakt z wytwórnią Island Records i nagrała dla niej w krótkich odstępach czasu dwie płyty – "Rid Of Me" (zarejestrowana przy pomocy Steve'a Alibiniego) i "4-Track Demos" (na album trafiło osiem wersji demo kompozycji, które znalazły się na "Rid Of Me" i sześć nie publikowanych wcześniej utworów). W sierpniu 1993 roku zespół opuścili Ellis i Vaughan. Artystka zdecydowała się wówczas na współpracę z różnymi wykonawcami, nie ograniczając się tylko do formuły tria. Jej trzecia płyta, "To Bring You My Love", miała premierę w 1995 roku. Wyprodukowany przez Marka Ellisa album sprzedał się w liczbie ponad miliona egzemplarzy na całym świecie i został uznany przez gazety "The Village Voice", "Rolling Stone", "USA Today", "People", "New York Times" i "Los Angeles Times" płytą roku. Pochodzący z niego singel "Down By The Water" odniósł duży sukces w stacjach radiowych. W tym czasie PJ zmieniła swój koncertowy wizerunek na bardziej teatralny (występowała m.in. w sukniach balowych i wampirycznym makijażu).